چهار زندانی سیاسی عرب که روز سهشنبه ۱۵ اکتبر از زندان شیبان به زندان سپیدار منتقل شدند، همچنان در سلولهای انفرادی نگهداری میشوند و از حقوق اولیه خود محروم هستند.
علی مجدم، معین خنفری، محمدرضا مقدم و سید عدنان موسوی غبیشاوی بر اساس اعترافات اجباری که تحت شکنجههای شدید، به گروگانگرفتهشدن زن و فرزندانشان و تهدید از سوی اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران اخذ شده، به اتهاماتی بیاساس در دادگاههایی نمایشی و بدون دسترسی به وکیل به اعدام محکوم شدند.
طی روزهای گذشته، خانوادههای این چهار زندانی که برای پیگیری وضعیت عزیزانشان در مقابل زندان سپیدار تجمع کردهاند، با بیتوجهی و عدم پاسخگویی مسؤولان زندان روبهرو هستند. این خانوادهها تحت فشار و شکنجه روحی و روانی شدید قرار دارند زیرا پس از گذشت یک هفته از انتقال عزیزانشان به سلولهای انفرادی، حتی نمیدانند که آیا آنان هنوز زندهاند یا اینکه بطور مخفیانه اعدام شدهاند.
برخی موارد نقض حقوق بشر در رابطه با زندانیان فوق الذکر بشرح زیر است:
۱. حبس طولانی مدت در سلولهای انفرادی : نگهداری طولانیمدت این زندانیان در سلولهای انفرادی در زمان بازداشت و هماکنون در شرایط بلاتکلیفی و سایه سهمگین اعدام که به شدت بر سلامت جسمی و روانی آنها تأثیر گذاشته؛ نقض آشکار حقوق بشر است. نهادهای بینالمللی حقوق بشر مانند سازمان ملل متحد، انزوای طولانیمدت را شکنجه میدانند.
۲. محرومیت از دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه: این زندانیان از حق دسترسی به وکیل مستقل و روند محاکمه عادلانه محروم بودهاند، که این خود نقض تعهدات بینالمللی جمهوری اسلامی ایران در زمینه حقوق بشر است.
۳. عدم رسیدگی پزشکی مناسب: گزارشها نشان میدهد که این زندانیان، در تمام طول مدت بازداشت و زندان، از دسترسی به مراقبتهای پزشکی ضروری محروم بودهاند.
۴. فشار بر خانوادهها و گروگانگیری :
خانواده برخی از این زندانیان برای فشار روانی بر زندانی و وادار کردن او به اعترافات اجباری، به مدت ۶ ماه بازداشت بوده و زندانی در مقابل چشمان همسر و کودکانش شکنجه میشد. این کار مصداق بارز نقض حقوق بشر و استفاده از روشهای غیرقانونی و غیرانسانی است. اصل شخصی بودن مسؤولیت کیفری، از اصول بین المللی حقوق بشری و قوانین داخلی موضوعه در ایران است و مصداق بارز بازداشت خودسرانه و غیر قانونی محسوب میشود.ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، که جمهوری اسلامی ایران نیز به آن متعهد است، صراحتا بازداشت خودسرانه را ممنوع اعلام کرده است.
۵. حق ملاقات و مرخصی: در حالی که حق ملاقات و اطلاع از وضعیت زندانیان، از حقوق اساسی زندانی و خانواده او به شمار میآید، این زندانیان از حق ملاقات و مرخصی محروم بودهاند.
سازمان احوازی برای دفاع از حقوق بشر، خواستار پایان دادن به شرایط غیرانسانی و سرکوبگرانه علیه زندانیان سیاسی ملل ساکن در جغرافیای سیاسی ایران به ویژه ملت عرب است. این سازمان تأکید دارد که مقامات جمهوری اسلامی ایران باید به تعهدات بینالمللی خود در زمینه حقوق بشر پایبند باشند و فوراً نسبت به آزادی این زندانیان و دیگر زندانیان سیاسی اقدام کنند.
